Tanrı

Oynanmaktan çok okunmak için yazılmış olan bu oyun şöyle başlıyor: Oyuncu: Hiç... Koca bir hiç... Yazar: Ne? Oyuncu: Anlamsız. Boş. Yazar: Final mi? Oyuncu: Elbette. Neyi tartışıyoruz biz? Finali tabii. Yazar: Zaten hiç; durmadan finali tartışıyoruz. Oyuncu: Umutsuz da ondan. Yazar: Kabul; tatmin edici değil... Oyuncu: Tatmin edici değil mi? Akla yakın bile değil. Oyun yazmanın sırrı, finalden başlamaktır. Önce şöyle sağlam bir final bulacaksın, sonra geriye doğru yazacaksın. Yazar: Onu da denedim. Bu defa başı olmayan bir oyun çıktı ortaya. Oyuncu: İyi ama, bu çok saçma. Yazar: Saçma mı? Nedir saçma olan? Oyuncu: Her oyunun bir başı, ortası, sonu olmalı...